De hulsstabilisator is een apparaat dat op de verbuizingsserie is geïnstalleerd om de verbuizingsserie in het boorgat te centreren. Het heeft de kenmerken van een eenvoudige structuur, gemakkelijk gebruik, een lange levensduur en lage kosten. De belangrijkste functie van de mouwstabilisator is:
l Verminder de excentriciteit van de behuizing, verbeter de efficiëntie van de cementverplaatsing, voorkom effectief dat cementslurry kanaliseert, verzeker de cementeerkwaliteit en bereik een goed afdichtend effect.
l De ondersteuning van de hulsstabilisator op de behuizing verkleint het contactoppervlak tussen de behuizing en de wand van het boorgat, waardoor de wrijvingskracht tussen de behuizing en de wand van het boorgat wordt verminderd, wat gunstig is voor het verplaatsen van de behuizing wanneer deze de put in loopt en cementeren.
l Reduceer het risico dat de behuizing in de onderste behuizing blijft plakken en verlaag het risico dat de behuizing blijft plakken. De hulsstabilisator centreert de behuizing en voorkomt dat deze stevig aan de boorputwand blijft kleven. Zelfs in putsecties met goede permeabiliteit is het minder waarschijnlijk dat de boorbuis vast komt te zitten door modderkoekjes die worden gevormd door drukverschillen en booropstoppingen veroorzaken.
l De hulsstabilisator kan de buiggraad van de behuizing in de put verminderen, waardoor de slijtage van de behuizing door het boorgereedschap of ander gereedschap in het boorgat tijdens het boorproces nadat de behuizing is geïnstalleerd wordt verminderd, en een rol speelt bij het beschermen van de behuizing.
Er zijn verschillende soorten mouwstabilisatoren, en de selectie en plaatsing ervan is vaak gebaseerd op ervaringen tijdens gebruik ter plaatse, waarbij systematische theoretische samenvattingen en onderzoek ontbreken. Met de toenemende ontwikkeling van het boren naar complexe putten, zoals ultradiepe putten, grote verplaatsingsputten en horizontale putten, zijn conventionele hulsstabilisatoren niet langer in staat om aan de behoeften van ondergrondse constructies te voldoen. Daarom is het noodzakelijk om een systematische analyse en vergelijking uit te voeren van de structurele kenmerken, toepasbaarheid en optimale plaatsing van verschillende soorten mouwstabilisatoren om bouwwerkzaamheden ter plaatse te begeleiden.
Classificatie en kenmerken van behuizingcentralisatoren
Afhankelijk van de feitelijke putomstandigheden en de structurele kenmerken, productieprocessen en materialen van mouwstabilisatoren, zijn mouwstabilisatoren onderverdeeld in verschillende typen. Volgens de normen van de aardolie-industrie worden mouwstabilisatoren gewoonlijk onderverdeeld in elastische stabilisatoren en stijve stabilisatoren.
1.1 Classificatie en technische kenmerken van elastische stabilisatoren
Elastische centralisator is het eerste en meest gebruikte type centralisator. Het heeft lage productiekosten, diverse typen en de kenmerken van grote vervormings- en herstelkracht. Het zorgt niet alleen voor het centreren van de verbuizing, maar heeft ook een goede doorlaatbaarheid voor putsecties met grote diameterveranderingen, vermindert de wrijvingsweerstand bij het inbrengen van de verbuizing en verbetert de uniformiteit van de cementconsolidatie tussen de verbuizing en de boorput.
1.2 Classificatie en technische kenmerken van stijve stabilisatoren
In tegenstelling tot elastische stabilisatoren ondergaan stijve stabilisatoren zelf geen enkele elastische vervorming, en hun buitendiameter is ontworpen om kleiner te zijn dan de grootte van de boor, wat resulteert in een lagere inbrengwrijving, waardoor ze geschikt zijn voor gebruik in meer reguliere boorputten en verbuizingen.
Optimale selectie van combinatiemethode voor 3 behuizingcentralisatoren en plaatsing
Verschillende mouwstabilisatoren hebben hun eigen voor- en nadelen als gevolg van verschillen in structuur, materiaal en productieproces, en zijn geschikt voor verschillende putomstandigheden. Hetzelfde type verbuizingcentralisator kan, als gevolg van verschillende plaatsingsmethoden en afstanden, ook resulteren in verschillende centralisatie-effecten en verbuizingswrijving. Als de centralisator bijvoorbeeld te strak wordt geplaatst, zal dit de stijfheid van de verbuizingsreeks vergroten, waardoor het moeilijk wordt om de verbuizing in te brengen en de bedrijfskosten stijgen; Onvoldoende plaatsing van stabilisatoren kan resulteren in overmatig contact tussen de verbuizing en het boorgat, wat leidt tot een slechte centrering van de verbuizing en de kwaliteit van het cementeren aantast. Daarom is het, afhankelijk van de verschillende puttypen en omstandigheden, van cruciaal belang om de juiste combinatie van hulsstabilisator en plaatsing te selecteren om de wrijving van de behuizing te verminderen en de centrering van de behuizing te verbeteren.
Posttijd: 06-aug-2024
